رودبار و منجیل
هنگامی که به بهشت گیلان سفر میکنیم در بین راه به دو شهرزیباودلپذیر درکنارآب برمیخوریم به نامهای رودبارومنجیل.*بار* درزبان پهلوی به معنی کناروساحل است بنابراین رودبار می شودشهرکناررود(سپیدرود).شهرهاوروستاهایی همچون بار درغرب خراسان،شهرستان آب بردراستان زنجان(آب برهمان آب باراست وامروزه ازواژه بر بجای بار بهره میبریم مثلافلان زمین دوبر است یابر فلان جا)،پارودباردرنزدیکی لوشان،شهررودباردرنزدیکی کهنوج وروستای بارده درشمال آن ودرشمال شهرکرد،شهررابردرنزدیکی بافت(کلمه را میتواند هم کوچک شده راه باشدوهم کوچک شده رگ ،رگrag درزبان پهلوی به معنای جوی آب است)،راور کرمان نیز شایدرابربوده باشد.اما*من*،*مان*و*ما*پسوندهاوپیشوندهای مکانی هستند .درزبان پهلوی مانیشن(manishn)یعنی خانه،مسکن و من(man)یعنی خانه ومانیشنیه(manishnih)یعنی زندگی. منجیل یامنگیل یعنی محل سکونت گیل ها،شهر کسما دراستان گیلان(کسما همان کاسما است وکاسها همانگونه که درگذشته گفتیم از قبایل مهاجران آریایی بوده اند)،شهرهاوروستاهایی درایران داریم به نامهای شال،شالماوماسال که ماسال نیز میتواندماشال بوده باشد(شال درزبان پهلوی به معنای شغال است ودرقسمتهایی از شمال به درختهای صنوبرنیز شال میگویند ومیدانیم درجنگل های شمال این گونه درختهاوشغال بسیارند).ای سرزمین مادری من ای ایران همیشه بر وبومت آباد باد.
+ نوشته شده در شنبه ۱۳۹۱/۰۲/۲۳ ساعت 0:2 توسط حمید رضا نمازی
|